Kiwi's & Zandkastelen
Door: Renske van Barschot
Blijf op de hoogte en volg Renske
15 April 2013 | Australië, Saint Kilda
Zo, het weekje in Cairns is rustig verlopen, ook de avonden waren vol entertainment.
In de Woolshed hebben we een paar goede avonden mogen meemaken en vooral mijn verjaardag vond ik een hoogtepunt!
We besloten de 8e op stap te gaan voor mijn verjaardag zodat we het om middernacht even goed konden vieren, 's avonds kreeg ik mijn avondeten van Babs met drankje erbij en na wat gedans was het al bijna 12 uur en kreeg ik een prachtige feestmuts om middernacht en ik had ook nog een sombrero weten te veroveren!
Ik heb me te goed gedaan aan een aantal wodka-lime aangezien dat hier net zo uur is als bier beviel me dat prima.
Na een tijdje zijn we naar Gilligans gegaan, the place to be in Cairns schijnt... nou daar was echt heeeeelemaal niks te doen.
Na een tripje daar naar het toilet ben ik op de terugweg in gesprek geraakt met een jongen waar de gayheid vanaf straalde, heerlijk! Hij vroeg me naar mijn feestmuts en na een tijdje praten zei hij: GIIRRRRRRL you are FA-BU-LOUS, I looove it!
Dat maakte mijn avond vrijwel perfect haha, ik had hem heel graag ingepakt en meegenomen maar volgens mij is dat verboden.
Toen maar teruggegaan naar de Woolshed waar een jongen me naar mijn muts vroeg toen ik aan de bar stond, ik uitleg gegeven waarop hij de jongen voor hem stompte die net drinken aan het bestellen was: It's her BIRTHDAY! she should've gone first! Waarop de jongen het meespeelde en zijn excuses wel 100000x heeft aangeboden en of ik hem kon vergeven als ik een drankje van hem kreeg MAAR NATUURLIJK! haha
De volgende dag was het tijd voor een ontzettend brak ontbijt met Babs, toen ik terugkwam in onze kamer lag mijn bed vol ballonnen en een Charlie the Catapilar taart, die ik een keer had aangewezen in de supermarkt omdat hij zo briljant was, kom op een RUPStaart, dat is toch leuk :P
En daarna kreeg ik nog een shirt ook, die overigens perfect paste! woohoo
'S avonds zijn we uit eten geweest bij een italiaan en heb ik lekker risotto gesmikkeld, OMNOMNOM dat is echt heeeerlijk na een week gratis pasta, die je nog net pasta kon noemen.
Het is heel raar om je verjaardag niet thuis te vieren, normaal ga je lekker stratum op met je vrienden en kom je overal mensen tegen en vliegt het drinken en gezelligheid je om de oren. En hier is dat toch heel anders, ik moet toegeven dat ik stratum dan toch wel miste :O ja echt waar, met de gezellige mensen die ik normaal om me heen heb natuurlijk. Al moet ik wel zeggen dat ik me heel goed heb vermaakt met Viva la Babs op stap.
Daarna was het tijd voor mij om mijn spullen in te gaan ruimen omdat ik mijn vlucht 's ochtends had naar Melbourne, ook M&M hadden deze zelfde vlucht.
De vlucht vloog voorbij (wat een leuk woordgrapje renske) en daar sta je dan met je intens zware backpack zonder enig idee waar je heen moet, iedereen om je heen lijkt wel een idee te hebben en raast om je heen. M&M namen de taxi en daar stond ik dan alleen, na 3 keer vragen hoe ik in st Kilda moest komen met 3x een andere optie heb ik maar de bus genomen naar het station, dan loop je het station uit en sta je ineens in een GIGANTISCHE stad! Nondeju dan voel je je ineens klein, ik heb toen de taxi gepakt naar een hostel in st Kilda waar ik over had gelezen.
Daar ingecheckt en tja dan zit je daar, niemand om tegen te kletsen of geen idee hoe je moet infiltreren in een groep die aan het kletsen is.. dus ben ik maar een rondje gaan lopen.
Terug in het hostel sta je dan alleen je eten te koken, ongezellig! En ineens voel je je dan helemaal niet zo stoer meer als je zou willen zijn...
Ik heb mezelf toch maar gedwongen om mee op stap te gaan met het hostel en ik ben heel blij dat ik dat heb gedaan, een aantal leuke mensen ontmoet en een super leuke bar binnengegaan waar ze een djbooth hadden gebouwd in een bad en er midden in de bar een bed stond en er was een muur maar dat was een deur!
De dag daarna was al een hele verbetering, smiddags weer een rondje gelopen en savonds zei een kamergenoot dat er een gratis bbq was in het hostel, dus ik ben aan tafel geschoven bij 2 Kiwi's (Nieuw-zeelanders) en bij een engels koppel genaamd Mell & Chris en bij een Nederlands meisje genaamd Marije waar het vrijwel meteen mee klikte.
Ze vroeg me ook na een uur of ik misschien met haar en 3 jongens mee wilde om de Great Ocean Road te doen, al zouden we dan al wel de volgende dag vertrekken, maar ik heb volmondig ja gezegd. Ze belde de jongens en toen bleken zij al iemand gevonden te hebben dus helaas ging dat niet door, maar ik was al dankbaar dat ze het vroeg.
Nog een paar leuke gesprekken gehad met de Kiwi's, de ene bleek acteur te zijn en de andere bouwt hier zandsculpturen op het strand.
Na een tijdje ging ineens de deur open en stapt er een jongen gekleed in duikpak, flippers een masker en een cape binnen en klimt met zijn bezopen hoofd op tafel waarna hij alle glas er vanaf mietert, maar dat was goed entertainment.
Daarna zijn Marije en ik samen op stap gegaan wat goed gezellig was, we hebben in ieder geval besloten om contact te houden aangezien zij ook hier een baan heeft in Melbourne. Ook vertelde ze dat ik al 2 dagen de verkeerde kant in ben gelopen om het centrum van st. Kilda te ondervinden.. ik vond het al zo'n bagger gezicht, maar dat verklaard dus een hoop.. :P
De dag erna ben ik dus de JUISTE kant opgelopen en zo kwam ik op het strand terecht, een tochtje gedaan van een uurtje of 2 waarna ik ben neergeploft voor een kop koffie.
Toen ik verder liep kwam ik Zandsculpturen-Kiwi tegen die samen met het engelse koppel bij zijn zandkasteel zat en ze vroegen of ik zin had in cider, NOU daar zegt ik geen nee tegen (het was overigens 2 uur smiddags)
Dus wij naar de bottlemarket, cider ingeslagen en daar zaten we dan aan het strand, na een tijdje keek ik op mijn horloge en was het gewoon al 7 uur, waarop we besloten dat het tijd was voor avondeten en moest het kasteel vernielt worden.
Chris nam een aanloop en is horizontaal er tegenaan gesprongen, nee niet er doorheen, er tegenaan.
Het kasteel was vanbinnen knoerthard, waardoor hij er met een "OEEHF" op landde, maar het was een prachtgezicht.
De dag erna ben ik weer richting het strand gegaan voor mijn wandelingetje, neergeploft bij mijn koffieplekje en daarna doorgelopen naar een bankje waar een aantal jongens aan het skaten waren, om mijn boek uit te lezen.
Na een tijdje komen er zo'n 10 skaters op me af om mijn nummer te vragen voor een of andere challenge die ze deden tegen Sydney en Adelaide.. ik weet niet zo of ik ze moest geloven aangezien het blaadje met de challenges gewoon een kladblaadje was.. en er nogal... aparte dingen opstonden.
Maar ach verder waren ze aardig dus zijn nog even blijven kletsen en ik heb er nog 1 gered van een splinter, held dat ik ben.
Terug bij het hostel kwamen er ineens 8 jongens in jurken naar beneden, pracht aanzicht, ik heb me echt helemaal krom gelachen, vooral met een exmilitair die ontzettend klein en breed is en daar rondliep in zijn minijurkje en blonde pruik.
Ook met een kamergenoot van mij (die echt exact op King Geoffrey lijkt van Game of Thrones) heb ik me zeer goed vermaakt, hij liep rond in een felroze jurkje die hij niet eens dichtkreeg dus dat was heel sierlijk. Ik heb hem meteen mijn nieuwe beste vriend gedoopt toen hij verschrikkelijk slechte grapjes begon te maken over kaas.
Zoals deze: welke kaas moet je altijd meesleuren? COME ON BERT!
(degene die weten van mijn slechte humor, snappen dat ik helemaal dubbel lag met mijn Ron Brandsteder-lach)
Daarna vroeg hij of ik zin had om mee op stap te gaan en zijn vrienden te ontmoeten in The Lucky Coq, een bar die er echt heel tof uitzag. Aangezien mijn naam te moeilijk is om uit te spreken noemen ze me hier trouwens Capsicum.. dat schijnt makkelijker te zijn.
Helaas begon in de Gelukkige Haan ineens mijn maag zich tegen mij te keren en moest ik terug naar het hostel -_- terwijl het echt super leuk was, kakzooi, ik was net goed op weg om een hardcore Hostelgroep te infiltreren..
Gister heb ik Ome Wil ontmoet hier in Melbourne, die overigens op loopafstand van mijn hostel verblijft, ik moet wel toegeven dat het heel raar is om ineens iemand van thuis te zien.
En ook om weer Nederlands te praten aangezien ik de afgelopen dagen alleen maar engels heb gelalt.
Maar het was zeer gezellig dat wel!
Vandaag staat in het teken van mijn doktersbezoek aangezien ik niet meer kan lopen, is toch wel handig als dat wel kan..
OP NAAR LE DOCTOR!
Renske
In de Woolshed hebben we een paar goede avonden mogen meemaken en vooral mijn verjaardag vond ik een hoogtepunt!
We besloten de 8e op stap te gaan voor mijn verjaardag zodat we het om middernacht even goed konden vieren, 's avonds kreeg ik mijn avondeten van Babs met drankje erbij en na wat gedans was het al bijna 12 uur en kreeg ik een prachtige feestmuts om middernacht en ik had ook nog een sombrero weten te veroveren!
Ik heb me te goed gedaan aan een aantal wodka-lime aangezien dat hier net zo uur is als bier beviel me dat prima.
Na een tijdje zijn we naar Gilligans gegaan, the place to be in Cairns schijnt... nou daar was echt heeeeelemaal niks te doen.
Na een tripje daar naar het toilet ben ik op de terugweg in gesprek geraakt met een jongen waar de gayheid vanaf straalde, heerlijk! Hij vroeg me naar mijn feestmuts en na een tijdje praten zei hij: GIIRRRRRRL you are FA-BU-LOUS, I looove it!
Dat maakte mijn avond vrijwel perfect haha, ik had hem heel graag ingepakt en meegenomen maar volgens mij is dat verboden.
Toen maar teruggegaan naar de Woolshed waar een jongen me naar mijn muts vroeg toen ik aan de bar stond, ik uitleg gegeven waarop hij de jongen voor hem stompte die net drinken aan het bestellen was: It's her BIRTHDAY! she should've gone first! Waarop de jongen het meespeelde en zijn excuses wel 100000x heeft aangeboden en of ik hem kon vergeven als ik een drankje van hem kreeg MAAR NATUURLIJK! haha
De volgende dag was het tijd voor een ontzettend brak ontbijt met Babs, toen ik terugkwam in onze kamer lag mijn bed vol ballonnen en een Charlie the Catapilar taart, die ik een keer had aangewezen in de supermarkt omdat hij zo briljant was, kom op een RUPStaart, dat is toch leuk :P
En daarna kreeg ik nog een shirt ook, die overigens perfect paste! woohoo
'S avonds zijn we uit eten geweest bij een italiaan en heb ik lekker risotto gesmikkeld, OMNOMNOM dat is echt heeeerlijk na een week gratis pasta, die je nog net pasta kon noemen.
Het is heel raar om je verjaardag niet thuis te vieren, normaal ga je lekker stratum op met je vrienden en kom je overal mensen tegen en vliegt het drinken en gezelligheid je om de oren. En hier is dat toch heel anders, ik moet toegeven dat ik stratum dan toch wel miste :O ja echt waar, met de gezellige mensen die ik normaal om me heen heb natuurlijk. Al moet ik wel zeggen dat ik me heel goed heb vermaakt met Viva la Babs op stap.
Daarna was het tijd voor mij om mijn spullen in te gaan ruimen omdat ik mijn vlucht 's ochtends had naar Melbourne, ook M&M hadden deze zelfde vlucht.
De vlucht vloog voorbij (wat een leuk woordgrapje renske) en daar sta je dan met je intens zware backpack zonder enig idee waar je heen moet, iedereen om je heen lijkt wel een idee te hebben en raast om je heen. M&M namen de taxi en daar stond ik dan alleen, na 3 keer vragen hoe ik in st Kilda moest komen met 3x een andere optie heb ik maar de bus genomen naar het station, dan loop je het station uit en sta je ineens in een GIGANTISCHE stad! Nondeju dan voel je je ineens klein, ik heb toen de taxi gepakt naar een hostel in st Kilda waar ik over had gelezen.
Daar ingecheckt en tja dan zit je daar, niemand om tegen te kletsen of geen idee hoe je moet infiltreren in een groep die aan het kletsen is.. dus ben ik maar een rondje gaan lopen.
Terug in het hostel sta je dan alleen je eten te koken, ongezellig! En ineens voel je je dan helemaal niet zo stoer meer als je zou willen zijn...
Ik heb mezelf toch maar gedwongen om mee op stap te gaan met het hostel en ik ben heel blij dat ik dat heb gedaan, een aantal leuke mensen ontmoet en een super leuke bar binnengegaan waar ze een djbooth hadden gebouwd in een bad en er midden in de bar een bed stond en er was een muur maar dat was een deur!
De dag daarna was al een hele verbetering, smiddags weer een rondje gelopen en savonds zei een kamergenoot dat er een gratis bbq was in het hostel, dus ik ben aan tafel geschoven bij 2 Kiwi's (Nieuw-zeelanders) en bij een engels koppel genaamd Mell & Chris en bij een Nederlands meisje genaamd Marije waar het vrijwel meteen mee klikte.
Ze vroeg me ook na een uur of ik misschien met haar en 3 jongens mee wilde om de Great Ocean Road te doen, al zouden we dan al wel de volgende dag vertrekken, maar ik heb volmondig ja gezegd. Ze belde de jongens en toen bleken zij al iemand gevonden te hebben dus helaas ging dat niet door, maar ik was al dankbaar dat ze het vroeg.
Nog een paar leuke gesprekken gehad met de Kiwi's, de ene bleek acteur te zijn en de andere bouwt hier zandsculpturen op het strand.
Na een tijdje ging ineens de deur open en stapt er een jongen gekleed in duikpak, flippers een masker en een cape binnen en klimt met zijn bezopen hoofd op tafel waarna hij alle glas er vanaf mietert, maar dat was goed entertainment.
Daarna zijn Marije en ik samen op stap gegaan wat goed gezellig was, we hebben in ieder geval besloten om contact te houden aangezien zij ook hier een baan heeft in Melbourne. Ook vertelde ze dat ik al 2 dagen de verkeerde kant in ben gelopen om het centrum van st. Kilda te ondervinden.. ik vond het al zo'n bagger gezicht, maar dat verklaard dus een hoop.. :P
De dag erna ben ik dus de JUISTE kant opgelopen en zo kwam ik op het strand terecht, een tochtje gedaan van een uurtje of 2 waarna ik ben neergeploft voor een kop koffie.
Toen ik verder liep kwam ik Zandsculpturen-Kiwi tegen die samen met het engelse koppel bij zijn zandkasteel zat en ze vroegen of ik zin had in cider, NOU daar zegt ik geen nee tegen (het was overigens 2 uur smiddags)
Dus wij naar de bottlemarket, cider ingeslagen en daar zaten we dan aan het strand, na een tijdje keek ik op mijn horloge en was het gewoon al 7 uur, waarop we besloten dat het tijd was voor avondeten en moest het kasteel vernielt worden.
Chris nam een aanloop en is horizontaal er tegenaan gesprongen, nee niet er doorheen, er tegenaan.
Het kasteel was vanbinnen knoerthard, waardoor hij er met een "OEEHF" op landde, maar het was een prachtgezicht.
De dag erna ben ik weer richting het strand gegaan voor mijn wandelingetje, neergeploft bij mijn koffieplekje en daarna doorgelopen naar een bankje waar een aantal jongens aan het skaten waren, om mijn boek uit te lezen.
Na een tijdje komen er zo'n 10 skaters op me af om mijn nummer te vragen voor een of andere challenge die ze deden tegen Sydney en Adelaide.. ik weet niet zo of ik ze moest geloven aangezien het blaadje met de challenges gewoon een kladblaadje was.. en er nogal... aparte dingen opstonden.
Maar ach verder waren ze aardig dus zijn nog even blijven kletsen en ik heb er nog 1 gered van een splinter, held dat ik ben.
Terug bij het hostel kwamen er ineens 8 jongens in jurken naar beneden, pracht aanzicht, ik heb me echt helemaal krom gelachen, vooral met een exmilitair die ontzettend klein en breed is en daar rondliep in zijn minijurkje en blonde pruik.
Ook met een kamergenoot van mij (die echt exact op King Geoffrey lijkt van Game of Thrones) heb ik me zeer goed vermaakt, hij liep rond in een felroze jurkje die hij niet eens dichtkreeg dus dat was heel sierlijk. Ik heb hem meteen mijn nieuwe beste vriend gedoopt toen hij verschrikkelijk slechte grapjes begon te maken over kaas.
Zoals deze: welke kaas moet je altijd meesleuren? COME ON BERT!
(degene die weten van mijn slechte humor, snappen dat ik helemaal dubbel lag met mijn Ron Brandsteder-lach)
Daarna vroeg hij of ik zin had om mee op stap te gaan en zijn vrienden te ontmoeten in The Lucky Coq, een bar die er echt heel tof uitzag. Aangezien mijn naam te moeilijk is om uit te spreken noemen ze me hier trouwens Capsicum.. dat schijnt makkelijker te zijn.
Helaas begon in de Gelukkige Haan ineens mijn maag zich tegen mij te keren en moest ik terug naar het hostel -_- terwijl het echt super leuk was, kakzooi, ik was net goed op weg om een hardcore Hostelgroep te infiltreren..
Gister heb ik Ome Wil ontmoet hier in Melbourne, die overigens op loopafstand van mijn hostel verblijft, ik moet wel toegeven dat het heel raar is om ineens iemand van thuis te zien.
En ook om weer Nederlands te praten aangezien ik de afgelopen dagen alleen maar engels heb gelalt.
Maar het was zeer gezellig dat wel!
Vandaag staat in het teken van mijn doktersbezoek aangezien ik niet meer kan lopen, is toch wel handig als dat wel kan..
OP NAAR LE DOCTOR!
Renske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
