Killerkikkers en Cocosboertjes
Blijf op de hoogte en volg Renske
05 April 2013 | Australië, Cairns
Na het gezellige Airlie Beach zijn we doorgeknort naar Townsville, een stadje gebouwt rondom een gigantische berg.
Daar hebben we een heel fijn hostel daar gevonden met intense rust en hele vriendelijke mensen EN er stonden zelfs bloemen op tafel! nounou dat wil wel wat zeggen :P.
Hier hebben we wat rondgedarteld en het word hoe noordelijker we gaan, hoe benauwder dus alles wat je drinkt, spuit er aan alle kanten weer uit (he wat breng ik dat toch lekker charmant, maar je snapt wat ik bedoel).
Na 3 nachten hebben we de ferry naar Magnetic Island genomen, de reis op de boot was... ruig. Ze waarschuwden voor golfjes, nou het had niet veel langer moeten duren anders waren er golfjes uit mijn mond gekomen. Hartstikke leuk dat schommelschip in de Efteling maar niet voor een halfuur.
Eenmaal aangekomen daar was het totaal niet wat ik verwacht had, ik verwachtte een eiland, helemaal begroeit, weinig bevolking etc, maar het tegendeel was waar, het was een soort van vakantie eiland met appartementen en overal huisjes.
We werden door een giller van een buschauffeur (nee, echt, hij was hilarisch) naar ons hostel gebracht, we stapten uit en het lag echt RECHT aan zee.
We liepen binnen, kregen een bon voor een welkomscocktail voor die avond en werden naar ons huisje gewezen. JAJA "ons" Huisje, die we deelden met 2 anderen. Ook deze lag zo'n 50 meter van de zee, vlakbij het zwembad.
Verder stikte het van de palmbomen en was er een leuk terrasje aan de zee, dus van dat zwembad en natuurlijk de cocktail hebben we goed gebruik gemaakt!
De volgende dag hebben we na een gratis ontbijt (gratis maakt het extra lekker nu ik extreem arm begin te raken) de bus gepakt met de zelfde hilarische chauffeur en zijn we naar Horseshoe Bay gegaan.
Horseshoe Bay is een straatje winkeltjes en terrasjes aan het strand, en aan het strand is zee (logisch) en IN de zee ligt een stingernet die je beschermt tegen de gemene kwallen.
En aangezien je door de hitte zo ongeveer smolt konden we niet wachten om er royaal in te duiken.
Na 5 minuten opdrogen was je haast uitgedroogt en kon je weer het zelfde liedje herhalen, we gaven vrij snel op in de zon en zijn maar naar een cafetje gegaan genaamd Noodies. Een ontzettend kleurig en gezellig barretje, allerlei kleuren stoelen en muren en slingers en borden aan de muur.
Daarna de bus weer in gedoken (met airco) en zijn we naar Geoffrey Bay gegaan, een totaal verlaten strand en als je daar een weg in sloeg kwam je bij een berg rotsen en daar liepen wilde walibi's, fotoshoot gedaan met de walibi's en daarna doorgeklommen over de rotsen omdat het kon.
Terug bij het hostel verteld meneer de duikinstructeur daar dat die stingernetten helemaal niet alle kwalletjes tegenhouden.
En aangezien kwalletjes je hier gewoon vermoorden, ga ik de zee dus gewoon niet meer in, hallo zwembaden!
De volgende dag was ook gelijk de laatste dag op het eiland en hebben we een deel van de Fort Walk gedaan, overal fladderden vlindertjes en we kwamen bij een hele mooie look-out. Ook zette ik op een moment een stap en vlogen er een groep (een stuk of 20) sprinkhanen de lucht in die ik niet had zien zitten.
Helaas hebben we de complete walk niet kunnen doen door de bus die een uur later alweer kwam.
We zijn nog even naar Noodies gegaan voor een drankje en toen weer terug naar het vaste land.
Nog een nachtje gehad in Townsville en daarna weer de auto ingestapt. Eerst gestopt bij een barretje langs de weg waar we over hadden gelezen genaamd the Frosty Mango waar ze ALLES van mango zouden hebben. Helaas hadden ze niet alleen alles van mango maar alles van lunch en alles er ook bij dus heel speciaal was het niet meer. Doorgereden en toen zagen we een bordje met: Falls.
WATERVALLEN HEEUUJ, we kwamen terecht in een national park waar de weg ineens door een rivier liep, we hebben het er toch maar op gewaagd en hebben dat overleeft, toen we het nog een keer tegenkwamen besloten we maar te voet verder te gaan.
Het punt waar de weg met de rivier kruiste was geweldig mooi, je keek gewoon een regenwoud in.
Na een halfuurtje lopen kwamen we op een plek bezaaid met gigantisch grote witte en grijze ronde keien waar water tussendoor liep. Het was net alsof er stenen groeiden in plaats van planten.
Toen moesten we een berg beklimmen en dat bleek absoluut de moeite waard, halverwege had je een stop bij de rockpools, de plek waar de waterval in uit kwam en als je omhoog keek zag je dus een stuk verderop de waterval van heel hoog komen.
Verder naar boven geklost en toen we eenmaal boven aan kwamen had je echt een uitzicht waar je "u" tegen zegt, het was gewoon een beetje onwerkelijk, alsof je het aan zou moeten kunnen raken voordat je geloofde dat het er echt was.
Tegenover je stond een GIGANTISCHE berg waar je 4 watervallen naar beneden kon zien gaan, die met een lange weg eindigden in de rockpools.
Na een tijd "ooooh" en "aaah"-en weer naar beneden gedrenteld, toen we bij de weg richting de auto kwamen riep Muriel ineens: SLANG!
En daar lag hij dan, de slang van ongeveer 3 meter, met een heel hip geel/groen printje, met zijn kop omhoog ons aan te staren.
Dus allevier draaiden we om en liepen de richting in waar we vandaan kwamen, totdat ik zei: jongens we zullen toch echt terug naar de auto moeten.
Na een tijdje discussieren of we er wel langs zouden kunnen lopen of dat we moesten wachten tot er iemand langs kwam (laat me je vertellen dat er nou geen echt drukte is in een national park) besloten we het er op te wagen en met een boog (zo ver als mogelijk) langs de slang te gaan, het was zo breed als een eenrichtigsweg met op de ene helft meneer Slang en aan de andere kant 4 paniekerige meiden die rustig dat beest proberen te passeren.
Maar het was een hele ervaring, dat dan weer wel!
Eenmaal een slaapplek gevonden in de bewoonde wereld hebben we opgezocht wat voor slang het was, blijkt het een Scrub Python te zijn, een python... goeiemorgen Renske, je hebt een python in het wild gepasseerd, waarom ook niet, ik ben er nu toch...
De volgende dag zijn we naar de Wallaman Falls gereden, de hoogste watervallen van Australie. De weg er naar toe was al zeer interessant omdat er om de 100 meter een kudde koeien de weg versperden en niet echt haast maakten om de weg vrij de maken voor Hollanders.
We hadden ze ook graag in volle glorie willen zien, maar helaas regende het en zorgde dat voor een mistvlaag en zag je dus een wit scherm in plaats van een waterval, maar hadden wij even geluk het geluid van vallend water wel te kunnen horen -_-' grmmbl.
Heel even trok het iets open en konden we er een glimp van opvangen, man-o-man wat was dat mooi geweest in de zon.
We zijn daarna doorgereden naar Mission Beach waar we terecht zijn gekomen in een hostel gerund door de meest lieve mensen die je je kan voorstellen, een koppel ergens in de 60.
De beste man maakte iedere dag wel een vrolijk praatje met je en wees je met alle liefde de weg, terwijl mevrouw de hele dag met een brede glimlach aan het werk was en iedereen begroette.
Mission Beach is een dorp van een straat maar wel een heel leuke straat, er waren veel knusse terrasjes en een aantal gezellige winkeltjes.
De volgende dag zijn Babs, Marlot en ik hier een walk gaan doen, we zouden daar de mooiste vlinders moeten zien, ja dat hadden ze juist inderdaad en ook de mooiste vogels waar we niet eens een glimp van hebben opgevangen. Maar een waarschuwing voor de spinnen hadden we niet gekregen, BLAHAhehe, ik ben meer bezig geweest met die beesten en webben ontwijken dan om me heen kijken hoe de natuur om me heen eruit zag...
Op de terugweg (die we maar gewoon braaf over de weg hebben gelopen, zonder spinnnen) kwamen we nog het karkas van een uitgedroogde slang tegen, zeer interessant. Toen liepen we langs een fruitstand, totaal onbeheerd, maar vol met kratten fruit en een doosje waar je geld in kon doen. In Nederland zou dat echt onmogelijk zijn, maar hier lijkt het de normaalste zaak van de wereld, je doet gewoon het geld er in, klaar.
'S avonds was er een poolwedstrijd dus Babs en ik dachten: grappig, we doen gewoon mee.
Je kon een diner voor 2 winnen, dus we hadden de deal gemaakt dat als een van ons zou winnen we elkaar mee zouden nemen.
NOU RAAD EENS, Babs wint gewoon even (heb ik even geluk :P)
Na de wedstrijd begon een jongen gitaar te spelen, wat eindigde in een soort jamsessie met een paar oude Aussies en ik die meelalde, het was echt ontzettend gezellig!
's Nachts liep ik alleen terug naar het hostel en moest ik achter 2 kliko's langs waar er nu niet echt veel licht was, dus ik zet een stap en ineens springen er zo'n 10 padden om me heen, geen kleintjes ook, want ze doen hier niet aan kleine dieren (behalve kwallen) dus ik ben maar in zijn achteruit gegaan en met een grote bocht om de kliko's gegaan, held dat ik ben ;)
Toen was het voor Babs en Marlot Skydive dag, voor mij ook een totaal nieuwe ervaring want ik heb nog nooit op mensen gewacht die uit de lucht komen vallen.
Toen ze terug op het land waren had ik spijt dat ik het niet had gedaan, ze waren zo onder de indruk en helemaal toen Babs zei: Renske, jij had dit zo ontzettend gaaf gevonden!
nondeju, dus misschien ga ik het alsnog doen in Melbourne, al heb ik wel iemand nodig die me gaat pushen...
's Avonds hebben Babs en ik genoten van het gratis diner, OMNOM, helemaal na leven op noodles word je daar heel blij van kan ik je vertellen! Al hebben ze hier wel echt een stomme wet op goede vrijdag, na het eten krijg je een bonnetje met de tijd en dan mag je nog maar een uur alcohol drinken. En dit word ook echt gecontroleerd door de politie... RAARRRR
Ik spring even door in de tijd, de nacht voor eerste paasdag sliepen we op een camping en ik moest naar le toilet, die ik deelde met een pad, ik dacht: gezellig een wcbuddy, diepe gesprekken met hem gehad en nog leuk samen op de foto gegaan.
En toen werd me verteld dat het een gifspuitende killer kikker is, nou dat was dus de laatste keer dat ik aardig ben tegen dieren hier!
Eerste paasdag hebben we doorgebracht in de Tablelands, met veel watervallen en we zijn ook in een Platypuspark vogelbekdieren gaan spotten.
Wat een poepdieren zijn dat zeg, we moesten 5 dollar betalen, werden naar een vijver gestuurd en daar moesten we naar het water staren en het geluk hebben dat je er een zag.. nou we hebben zeker een halfuur naar het water zitten staren zonder enkele beweging.
MAAR TOEN, Floep floep, vogelbekdier ademhalen en hij was weer weg. Nouuuu dat was het waard hoor jongens en meisjes -_-' Ik vind ze toch leuker als ze een spion waren geweest net zoals Perry het vogelbekdier.
Ook kwamen we langs een bedrijfje wat alles met pinda's verkocht, suikerpinda's pindakaas, pindaboter, pindapinda, pindaijs, pindakaarten, pindamokken, pindapanda's (okay dat is niet waar)
En ik, tegendraads als ik ben, heb daar een macademianootijsje gekocht HA, daar hadden ze niet van terug.
2e paasdag zijn we naar Kuranda gegaan, een plaatsje waar ik heel graag heen wilde, midden in het regenwoud.
Het was een soort hippiedorpje met allerlei zaken voor aboriginalkunst en markten en kleuren en ook heel veel muurschilderingen. Ook stond er heel random een piano langs een pad met daarachter een beschilderde muur.
Ik vond het er heerlijk ook al heeft de aardige ijsverkoper mij geld afgetroggeld en heb ik een ijsje van $40 gehad, waarna ik een uur later erachter kwam dat hij verkeerd wisselgeld had gegeven NONDEJU...
Maar elke keer als ik een boertje liet proefde ik nog cocosijs.. dus ik heb er wel langdurig van genoten ...
Daarna zijn we doorgereden naar Cairns, op zoek naar ons hostel, we krijgen hier gratis ontbijt en avondeten en slapen hier ontzettend goedkoop.. dus dat is zeer prettig.
De eerste avond hebben we genoten van gratis pasta in de Woolshed (de club waar je je avondeten krijgt en waar je savonds moet zijn voor le party) Het is enigszins vergelijkbaar met de Cheeky Monkeys in Byron Bay maar dan anders.
En gelukkig was het Mexican Monday dus kregen we een Sombrero, ARIBA! Prima vermaak!
De dag erna hebben we de auto ingeleverd na een poetssessie en ben ik hier het zwembad ingedoken om vervolgens in een boek te kruipen savonds was er in de Woolshed Beach night en gister was het girlsnight, wat betekende gratis champagne ingeschonken door halfnaakte mannen.. en een stel losgeslagen vrouwen..
EN er was een spel genaamd: Meal or no meal, een soort Deal or No deal en ik had geraden wat er onder mijn plaatje zat en won 10 dollar WOHOO
Ik heb hier nog een weekje te gaan, mijn verjaardag nog voor de boeg en dan gaat mijn vlucht naar Melbourne, klaar voor mijn volgende avontuur.
Renske
Daar hebben we een heel fijn hostel daar gevonden met intense rust en hele vriendelijke mensen EN er stonden zelfs bloemen op tafel! nounou dat wil wel wat zeggen :P.
Hier hebben we wat rondgedarteld en het word hoe noordelijker we gaan, hoe benauwder dus alles wat je drinkt, spuit er aan alle kanten weer uit (he wat breng ik dat toch lekker charmant, maar je snapt wat ik bedoel).
Na 3 nachten hebben we de ferry naar Magnetic Island genomen, de reis op de boot was... ruig. Ze waarschuwden voor golfjes, nou het had niet veel langer moeten duren anders waren er golfjes uit mijn mond gekomen. Hartstikke leuk dat schommelschip in de Efteling maar niet voor een halfuur.
Eenmaal aangekomen daar was het totaal niet wat ik verwacht had, ik verwachtte een eiland, helemaal begroeit, weinig bevolking etc, maar het tegendeel was waar, het was een soort van vakantie eiland met appartementen en overal huisjes.
We werden door een giller van een buschauffeur (nee, echt, hij was hilarisch) naar ons hostel gebracht, we stapten uit en het lag echt RECHT aan zee.
We liepen binnen, kregen een bon voor een welkomscocktail voor die avond en werden naar ons huisje gewezen. JAJA "ons" Huisje, die we deelden met 2 anderen. Ook deze lag zo'n 50 meter van de zee, vlakbij het zwembad.
Verder stikte het van de palmbomen en was er een leuk terrasje aan de zee, dus van dat zwembad en natuurlijk de cocktail hebben we goed gebruik gemaakt!
De volgende dag hebben we na een gratis ontbijt (gratis maakt het extra lekker nu ik extreem arm begin te raken) de bus gepakt met de zelfde hilarische chauffeur en zijn we naar Horseshoe Bay gegaan.
Horseshoe Bay is een straatje winkeltjes en terrasjes aan het strand, en aan het strand is zee (logisch) en IN de zee ligt een stingernet die je beschermt tegen de gemene kwallen.
En aangezien je door de hitte zo ongeveer smolt konden we niet wachten om er royaal in te duiken.
Na 5 minuten opdrogen was je haast uitgedroogt en kon je weer het zelfde liedje herhalen, we gaven vrij snel op in de zon en zijn maar naar een cafetje gegaan genaamd Noodies. Een ontzettend kleurig en gezellig barretje, allerlei kleuren stoelen en muren en slingers en borden aan de muur.
Daarna de bus weer in gedoken (met airco) en zijn we naar Geoffrey Bay gegaan, een totaal verlaten strand en als je daar een weg in sloeg kwam je bij een berg rotsen en daar liepen wilde walibi's, fotoshoot gedaan met de walibi's en daarna doorgeklommen over de rotsen omdat het kon.
Terug bij het hostel verteld meneer de duikinstructeur daar dat die stingernetten helemaal niet alle kwalletjes tegenhouden.
En aangezien kwalletjes je hier gewoon vermoorden, ga ik de zee dus gewoon niet meer in, hallo zwembaden!
De volgende dag was ook gelijk de laatste dag op het eiland en hebben we een deel van de Fort Walk gedaan, overal fladderden vlindertjes en we kwamen bij een hele mooie look-out. Ook zette ik op een moment een stap en vlogen er een groep (een stuk of 20) sprinkhanen de lucht in die ik niet had zien zitten.
Helaas hebben we de complete walk niet kunnen doen door de bus die een uur later alweer kwam.
We zijn nog even naar Noodies gegaan voor een drankje en toen weer terug naar het vaste land.
Nog een nachtje gehad in Townsville en daarna weer de auto ingestapt. Eerst gestopt bij een barretje langs de weg waar we over hadden gelezen genaamd the Frosty Mango waar ze ALLES van mango zouden hebben. Helaas hadden ze niet alleen alles van mango maar alles van lunch en alles er ook bij dus heel speciaal was het niet meer. Doorgereden en toen zagen we een bordje met: Falls.
WATERVALLEN HEEUUJ, we kwamen terecht in een national park waar de weg ineens door een rivier liep, we hebben het er toch maar op gewaagd en hebben dat overleeft, toen we het nog een keer tegenkwamen besloten we maar te voet verder te gaan.
Het punt waar de weg met de rivier kruiste was geweldig mooi, je keek gewoon een regenwoud in.
Na een halfuurtje lopen kwamen we op een plek bezaaid met gigantisch grote witte en grijze ronde keien waar water tussendoor liep. Het was net alsof er stenen groeiden in plaats van planten.
Toen moesten we een berg beklimmen en dat bleek absoluut de moeite waard, halverwege had je een stop bij de rockpools, de plek waar de waterval in uit kwam en als je omhoog keek zag je dus een stuk verderop de waterval van heel hoog komen.
Verder naar boven geklost en toen we eenmaal boven aan kwamen had je echt een uitzicht waar je "u" tegen zegt, het was gewoon een beetje onwerkelijk, alsof je het aan zou moeten kunnen raken voordat je geloofde dat het er echt was.
Tegenover je stond een GIGANTISCHE berg waar je 4 watervallen naar beneden kon zien gaan, die met een lange weg eindigden in de rockpools.
Na een tijd "ooooh" en "aaah"-en weer naar beneden gedrenteld, toen we bij de weg richting de auto kwamen riep Muriel ineens: SLANG!
En daar lag hij dan, de slang van ongeveer 3 meter, met een heel hip geel/groen printje, met zijn kop omhoog ons aan te staren.
Dus allevier draaiden we om en liepen de richting in waar we vandaan kwamen, totdat ik zei: jongens we zullen toch echt terug naar de auto moeten.
Na een tijdje discussieren of we er wel langs zouden kunnen lopen of dat we moesten wachten tot er iemand langs kwam (laat me je vertellen dat er nou geen echt drukte is in een national park) besloten we het er op te wagen en met een boog (zo ver als mogelijk) langs de slang te gaan, het was zo breed als een eenrichtigsweg met op de ene helft meneer Slang en aan de andere kant 4 paniekerige meiden die rustig dat beest proberen te passeren.
Maar het was een hele ervaring, dat dan weer wel!
Eenmaal een slaapplek gevonden in de bewoonde wereld hebben we opgezocht wat voor slang het was, blijkt het een Scrub Python te zijn, een python... goeiemorgen Renske, je hebt een python in het wild gepasseerd, waarom ook niet, ik ben er nu toch...
De volgende dag zijn we naar de Wallaman Falls gereden, de hoogste watervallen van Australie. De weg er naar toe was al zeer interessant omdat er om de 100 meter een kudde koeien de weg versperden en niet echt haast maakten om de weg vrij de maken voor Hollanders.
We hadden ze ook graag in volle glorie willen zien, maar helaas regende het en zorgde dat voor een mistvlaag en zag je dus een wit scherm in plaats van een waterval, maar hadden wij even geluk het geluid van vallend water wel te kunnen horen -_-' grmmbl.
Heel even trok het iets open en konden we er een glimp van opvangen, man-o-man wat was dat mooi geweest in de zon.
We zijn daarna doorgereden naar Mission Beach waar we terecht zijn gekomen in een hostel gerund door de meest lieve mensen die je je kan voorstellen, een koppel ergens in de 60.
De beste man maakte iedere dag wel een vrolijk praatje met je en wees je met alle liefde de weg, terwijl mevrouw de hele dag met een brede glimlach aan het werk was en iedereen begroette.
Mission Beach is een dorp van een straat maar wel een heel leuke straat, er waren veel knusse terrasjes en een aantal gezellige winkeltjes.
De volgende dag zijn Babs, Marlot en ik hier een walk gaan doen, we zouden daar de mooiste vlinders moeten zien, ja dat hadden ze juist inderdaad en ook de mooiste vogels waar we niet eens een glimp van hebben opgevangen. Maar een waarschuwing voor de spinnen hadden we niet gekregen, BLAHAhehe, ik ben meer bezig geweest met die beesten en webben ontwijken dan om me heen kijken hoe de natuur om me heen eruit zag...
Op de terugweg (die we maar gewoon braaf over de weg hebben gelopen, zonder spinnnen) kwamen we nog het karkas van een uitgedroogde slang tegen, zeer interessant. Toen liepen we langs een fruitstand, totaal onbeheerd, maar vol met kratten fruit en een doosje waar je geld in kon doen. In Nederland zou dat echt onmogelijk zijn, maar hier lijkt het de normaalste zaak van de wereld, je doet gewoon het geld er in, klaar.
'S avonds was er een poolwedstrijd dus Babs en ik dachten: grappig, we doen gewoon mee.
Je kon een diner voor 2 winnen, dus we hadden de deal gemaakt dat als een van ons zou winnen we elkaar mee zouden nemen.
NOU RAAD EENS, Babs wint gewoon even (heb ik even geluk :P)
Na de wedstrijd begon een jongen gitaar te spelen, wat eindigde in een soort jamsessie met een paar oude Aussies en ik die meelalde, het was echt ontzettend gezellig!
's Nachts liep ik alleen terug naar het hostel en moest ik achter 2 kliko's langs waar er nu niet echt veel licht was, dus ik zet een stap en ineens springen er zo'n 10 padden om me heen, geen kleintjes ook, want ze doen hier niet aan kleine dieren (behalve kwallen) dus ik ben maar in zijn achteruit gegaan en met een grote bocht om de kliko's gegaan, held dat ik ben ;)
Toen was het voor Babs en Marlot Skydive dag, voor mij ook een totaal nieuwe ervaring want ik heb nog nooit op mensen gewacht die uit de lucht komen vallen.
Toen ze terug op het land waren had ik spijt dat ik het niet had gedaan, ze waren zo onder de indruk en helemaal toen Babs zei: Renske, jij had dit zo ontzettend gaaf gevonden!
nondeju, dus misschien ga ik het alsnog doen in Melbourne, al heb ik wel iemand nodig die me gaat pushen...
's Avonds hebben Babs en ik genoten van het gratis diner, OMNOM, helemaal na leven op noodles word je daar heel blij van kan ik je vertellen! Al hebben ze hier wel echt een stomme wet op goede vrijdag, na het eten krijg je een bonnetje met de tijd en dan mag je nog maar een uur alcohol drinken. En dit word ook echt gecontroleerd door de politie... RAARRRR
Ik spring even door in de tijd, de nacht voor eerste paasdag sliepen we op een camping en ik moest naar le toilet, die ik deelde met een pad, ik dacht: gezellig een wcbuddy, diepe gesprekken met hem gehad en nog leuk samen op de foto gegaan.
En toen werd me verteld dat het een gifspuitende killer kikker is, nou dat was dus de laatste keer dat ik aardig ben tegen dieren hier!
Eerste paasdag hebben we doorgebracht in de Tablelands, met veel watervallen en we zijn ook in een Platypuspark vogelbekdieren gaan spotten.
Wat een poepdieren zijn dat zeg, we moesten 5 dollar betalen, werden naar een vijver gestuurd en daar moesten we naar het water staren en het geluk hebben dat je er een zag.. nou we hebben zeker een halfuur naar het water zitten staren zonder enkele beweging.
MAAR TOEN, Floep floep, vogelbekdier ademhalen en hij was weer weg. Nouuuu dat was het waard hoor jongens en meisjes -_-' Ik vind ze toch leuker als ze een spion waren geweest net zoals Perry het vogelbekdier.
Ook kwamen we langs een bedrijfje wat alles met pinda's verkocht, suikerpinda's pindakaas, pindaboter, pindapinda, pindaijs, pindakaarten, pindamokken, pindapanda's (okay dat is niet waar)
En ik, tegendraads als ik ben, heb daar een macademianootijsje gekocht HA, daar hadden ze niet van terug.
2e paasdag zijn we naar Kuranda gegaan, een plaatsje waar ik heel graag heen wilde, midden in het regenwoud.
Het was een soort hippiedorpje met allerlei zaken voor aboriginalkunst en markten en kleuren en ook heel veel muurschilderingen. Ook stond er heel random een piano langs een pad met daarachter een beschilderde muur.
Ik vond het er heerlijk ook al heeft de aardige ijsverkoper mij geld afgetroggeld en heb ik een ijsje van $40 gehad, waarna ik een uur later erachter kwam dat hij verkeerd wisselgeld had gegeven NONDEJU...
Maar elke keer als ik een boertje liet proefde ik nog cocosijs.. dus ik heb er wel langdurig van genoten ...
Daarna zijn we doorgereden naar Cairns, op zoek naar ons hostel, we krijgen hier gratis ontbijt en avondeten en slapen hier ontzettend goedkoop.. dus dat is zeer prettig.
De eerste avond hebben we genoten van gratis pasta in de Woolshed (de club waar je je avondeten krijgt en waar je savonds moet zijn voor le party) Het is enigszins vergelijkbaar met de Cheeky Monkeys in Byron Bay maar dan anders.
En gelukkig was het Mexican Monday dus kregen we een Sombrero, ARIBA! Prima vermaak!
De dag erna hebben we de auto ingeleverd na een poetssessie en ben ik hier het zwembad ingedoken om vervolgens in een boek te kruipen savonds was er in de Woolshed Beach night en gister was het girlsnight, wat betekende gratis champagne ingeschonken door halfnaakte mannen.. en een stel losgeslagen vrouwen..
EN er was een spel genaamd: Meal or no meal, een soort Deal or No deal en ik had geraden wat er onder mijn plaatje zat en won 10 dollar WOHOO
Ik heb hier nog een weekje te gaan, mijn verjaardag nog voor de boeg en dan gaat mijn vlucht naar Melbourne, klaar voor mijn volgende avontuur.
Renske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
